DOLABRAE

DOLABRAE

vallo diruendo, memorantur Liv. l. 9. c. 37 Dolabrae calonibus dividuntur ad vallum proruendum, fossasque implendas: intra munimenta instructas acies: delectae cohortes ad portarum exitus collocantur. refringendae portae, Ibid. l. 28. c. 3. et aliis partibus securibus dolabrisque caedebantur et refringebantur portae. Inde Dolabellae, Nobiles Romanis et inter Flandriae olim Comites Dolabra cognomen Balduini, qui Carolum Damae Regis Canuti filium, amitinum suum heredem scripsit etc. de divinatione Dolabra, vide supra: cum hamis et dolabris coerrasse in Urbe Vigilum praefectum, et curasse omnes inquilinos admonendos, ne incuriâ

aliquâ incendium oriretur, dicemus infra ubi de illo. Erat autem Dolabra distincta a securi, licer formâ securis; unâ namque et simplici acie, parte alterâ in mucronem acuminatâ: quapropter maxime muris diruendis, ut securis vallo et lignis caedendis, idonea, Lips. In scuto Croiae Ducum, Dolabrae 3. rubeae in argento, Rentiacum dominium designant, Familiae illatum ab Isabella de Renty, quae nupta Gulielmo Croiae Domino, Ioh. peperit, praelio Azimurtio interemptum, A. C. 1415. et hodiernorum Croiensium S. Croviacorum parentem. Phil. I. Span. Artis Herald. Parte II. l. 3. c. 10.